Haar grote vriend Jack was al op het veld, dus toen ze de auto uitsprong en hem zag, sleurde zij mij in rap tempo mee naar het hek..... ik kreeg bijna niet eens de tijd om de auto dicht te doen.
Eenmaal op het veld, gingen de twee lovers direct helemaal los. Jack is een kruising Mechelaar en Rodesian Ridgeback. Het is een grote maar ontzettend lieve bulldozer, die alle andere honden totaal omver loopt. Maar op de één of andere manier vinden onze Saartjes dit soort honden altijd geweldig, dus er werd gerend en gedold.
Al snel kwamen Buddy, de Berner Sennen en Boa de lieve kleine zwart-witte kruising ook het veld op. Na nog wat speeltijd was het tijd voor het echte werk. Buddy beet het spits af. Hij is volop aan het puberen en het viel niet mee voor zijn vrouwtje om het parcours te lopen. Daarna was ik aan de beurt met Wya. Normaal gesproken kan ze alles heel goed, maar ook zij was in een ondeugende bui. Ze besloot de oefeningen in haar eigen volgorde te doen. Toen zij moest zitten, blijven en voorkomen, ging ze lekker liggen. Ze keek mij aan alsof ze wilde zeggen, deze oefening moet straks ook, dus ik doe hem nu maar even. Nadat ik op allerlei gekke manieren probeerde haar bij me te roepen, sprong ze ineens met vier poten tegelijk in de lucht en kwam als een dolle stier op mij afrennen om nog maar net voor me te stoppen. Ik lag natuurlijk in een deuk van het lachen (net als de andere cursisten). Daarna moest ze blijven zitten en inderdaad als ik een eindje weg was gelopen gaan liggen op mijn commando. Nou, aangezien ze die oefening al had gedaan, vond ze het wel tijd om even aan de andere honden te laten zien hoe leuk het is om ondeugend te zijn. Dus ze stoof weg en rende volle kracht vooruit naar Jack. Weer kon ik mijn lachen niet inhouden, maar ik riep haar natuurlijk wel direct terug. Deed net alsof ik boos was (alsof je honden voor de gek kunt houden, ik weet wel beter.....) en probeerde het opnieuw. Zit, blijf en ik liep weg..... en zij dus ook weer.... En een lol dat ze had. En ik stiekem ook. De derde keer ging het eindelijk wel goed, want tja, ze kan het natuurlijk gewoon wel, dat wisten we allemaal! Daarna waren Jack en Boa nog, die twee stalen de show. Wat een geweldige prestaties, petje af! Nadat iedereen de proef had doorstaan mochten de honden nog even los en dronken de baasjes een kopje koffie of thee. En nu maar hopen dat ze volgende weer iets minder ondeugend is, maar ach.... 't is en blijft een Saarloos hè... ze kunnen alles, maar alleen als zij daar zin in hebben. En ... nou ja....geef ze eens ongelijk!
