dinsdag 5 mei 2015

Het socialiseren is begonnen.....

Daentje begint zich al aardig thuis te voelen, hier in Silvolde. Ze is beste maatjes met Moos en speelt ook af en toe met Chase. Kira vindt ze nog een beetje eng, tja, die is ook zo groot. Als ze moe is kruipt ze het liefst tegen Sara aan. Sam wil ze ook wel eens in zijn dikke teckelbillen bijten, maar die laat haar wel weten hoe ver ze kan gaan, hij wil niet teveel drukte.
De tuin vindt ze geweldig, als de deur open gaat, rent ze naar buiten. Ze plast en poept ook al netjes buiten. Natuurlijk zal het wel wat keertjes mis gaan, maar het begin is er. Als ze eenmaal buiten is, wil ze liever niet naar binnen..... En probeer je haar dan op te pakken, dan is ze je net te vlug af en foetsie... Hmmmm, ze zou toch niet de streken van haar vader hebben hè.......
Het is dan ook wel erg leuk in de tuin, er is van alles te ontdekken. Er staat bijvoorbeeld een geit....



En in de ren is een soort rek gebouwd waar de honden achterlangs kunnen rennen of waar de kleinste doorheen kunnen klimmen. Vooral Moos maakt daar altijd dankbaar gebruik van als de grote meiden met hem spelen. Maar Daentje heeft het ook ontdekt....


Maar nu ze thuis een beetje gewend is, begint het grote socialiseren. Saarlooswolfhonden vinden veel dingen erg spannend. Autorijden bijvoorbeeld, er zijn maar weinig Saarloosjes die daar goed tegen kunnen. Toch geloof ik dat het helpt om ze van jongs af aan overal goed aan te laten wennen. Dus, iedere dag even de auto in. Gisteren zijn we even bij zoonlief gaan kijken, die aan het vissen was bij de Oude IJssel. Een klein stukje in de auto, goed te doen. Even lekker kroelen met Freek en..... uhhh, wat zag ze daar? Juist ganzen, en de ganzen waren erg van haar onder de indruk. Ze kwamen speciaal allemaal even kijken en maakten een lawaai van jewelste. Natuurlijk hebben we heel goed op haar gelet daar aan de waterkant.


Vandaag hebben we haar meegenomen naar een grote kampeerwinkel in Winterswijk. We wisten dat het er lekker druk zou zijn, dus veel te zien. Het is een half uurtje rijden van ons vandaan. Op de heenweg begon ze al flink te kwijlen, maar daar bleef het dan ook bij. Bij de winkel mocht ze in het karretje, beetje eng maar al de aandacht van de mensen die haar zagen was dan wel weer leuk. Aangezien de auto ver van de uitgang geparkeerd stond, moest ze buiten nog een eindje aan de riem wandelen. Ook dat deed ze geweldig. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wat een knapperd is het toch! Op de terugweg werd er weer flink gekwijld. Ik dacht dat het daarbij zou blijven, maar net toen we de laatste straat inreden.....moest ze toch even spugen. Jammer, maar ach... dat hoort ook een beetje bij Saarloosjes........




Van al die avonturen werd ze natuurlijk erg moe, dus thuis heeft ze natuurlijk direct een dutje gedaan. BFF Moos heeft goed op haar gepast.


Maar als je denkt dat ze nu zo onder de indruk was dat ze de rest van de dag wat rustiger was, dan heb je het mis. Na het dutje was het partytime. Achter Chase en Moos aan rennen en in de billen van die kleine bijten. Even tijd om te eten en daarna wilde ze weer naar buiten, ze ging zelf al naar de deur. Natuurlijk zijn wij dan apetrots want zodra ze buiten is, gaat ze zitten plassen. Netjes toch, maar ..... niet meer naar binnen natuurlijk, eerst even lekker door de ren rennen en door het lange gras rollen en de Hop (dat is zo'n plant die ze gebruiken bij het brouwen van bier) uit de grond rukken
Kortom, het is een echte Saarloos en wat zijn we gek op haar!