Afscheid nemen....

Gisteren was een moeilijke dag. Totaal onverwacht ging het ineens heel slecht met Bass. Dinsdag was er nog niets aan de hand.... Woensdag merkte ik dat hij wat moeilijk liep, later hoorde ik hem ook ineens een flinke piep geven en hij is bepaald geen watje. Het zat mij niet lekker, afspraak gemaakt bij de dierenarts en we konden niet lang erna al terecht. Hij at goed, braakte niet, had geen diarree, dus het was een beetje een mysterie. Ook de dierenarts wist niet goed raad. Hij liet wel wat neurologische afwijkingen zien. Vooral zijn linkervoorpoot reageerde niet zo goed. Maar hij kon nog wel lopen, al zag je dat het hem niet zo makkelijk afging. We spraken af dat Bass pijnstillers zou krijgen om te zien of hij zou opknappen. Helaas was er geen verbetering, sterker nog het ging steeds slechter met hem. 's Avonds dus met spoed weer terug naar de dierenarts, waar we hoorden dat het tijd was om afscheid te nemen van deze kanjer. Daar zijn geen woorden voor. Alleen intens verdriet. Ook nu weer, terwijl ik dit stuk schrijf, stromen de tranen over mijn wangen. Het was een kleine kanjer. Ik heb een mooie In Memoriam geschreven, hiervoor kun je klikken op In loving memory Bass. Bass was een geweldig hond en hij zal enorm gemist worden!

Super Moos

Vandaag was alweer de laatste les van de spelgroep met Moos. Donderdag is het voor het laatst met Kira. Tja, dan even geen training meer.... jammer....
Maar dan ga ik natuurlijk aan de slag met Do as I do, en dat is ook weer leuk. Maar vandaag had Moos er ook echt zin in. Ik moet eerlijk zeggen dat hij 's avonds als het vroeg donker wordt, een beetje ondeugend kan zijn. De jachthond komt dan in hem boven. Ik moet er dan regelmatig achteraan rennen op het trainingsveld. Hoewel hij overdag altijd prima luistert, is die schemer toch wel erg uitnodigend om konijntjes te gaan zoeken. Maar vandaag had hij daar niet zo'n last van. Hij had de aandacht er goed bij. Het is koddig om te zien, zo'n kleine boef die over de hindernissen, door de tunnel, de bakjes de kattenloop (is een soort brug) en de band gaat. Hij heeft de grootste lol. Sandra van hondenschool HOND EN ZO heeft nog een klein stukje gefilmd. Natuurlijk is de kwaliteit niet geweldig want het was al aardig donker, maar het is toch erg leuk om te zien!
De diploma uitreiking moet nog komen, dat doen we als het iets langer licht is, zodat we nog wat leuke spelletjes kunnen doen met de honden. Sandra, ook namens Moos, weer enorm bedankt voor de leuke lessen!

Wolvenfeestje.

Tjonge wat een drukke tijden allemaal. Ik weet soms niet waar ik de tijd vandaan moet halen om ook nog het blog bij te houden. Maar goed, afgelopen zondag was er een wandeling van de AVLS, de vereniging van de saarlooswolfhonden. Het was op het Rozendaalse veld, dus voor ons een thuiswedstrijd. Natuurlijk gingen wij ook, maar we lieten de drie kleine mannen thuis. Met Sara, Kira en Chase en heeeeeeel veel saarloosjes met hun baasjes hebben we gezellig gewandeld en daarna nog een kop erwtensoep gegeten bij de KC Dieren. Het was een mooi gezicht om al die wolfjes over de hei te zien lopen. Francis, de fokster van onze Sara was er, en heel veel familie van Sara. Zoals haar volle zusje Mita. En ook halfbroer Doerak, die bij ons heeft gelogeerd toen Fred en Yvon op vakantie waren. Mijn eigen GVR (grote vriendelijke reus). En daar is ook nog een leuk nieuwtje over te vertellen, want hij gaat papa worden. En ja,ja, zijn meisje is ook een logé van ons, namelijk Shiva, die tegenwoordig een gouden mandje heeft bij Fred en Yvon en natuurlijk Doerak en Sproetje. Wilt u meer lezen over het huwelijk en aankomende gezinsuitbreiding van Doerak en Shiva, kijk dan even op Doerak zijn eigen blog : Doerak Saarlooswolfhond
Er staan al veel foto's op FB, maar hier zet ik de mooiste ook nog even bij.

Lekker spelen in het water.....

Yvonne met de GVR (Doerak)

Sara (links) en zusje Mita (rechts)

Gezellige drukte

Het was een gezellige drukte vandaan op het Rozendaalse Veld. Wij hadden eigenlijk gedacht dat het wel rustig zou zijn, aangezien het toch carnaval is vandaag. Maar we zijn tot de conclusie gekomen dat mensen met honden, niet aan carnaval doen. Het was schitterend weer, niet te koud, geen regen of sneeuw en een lekker zonnetje. De hondjes hadden het prima naar hun zin, want ze ontmoette steeds nieuwe vriendjes. En tussen de nieuwe kennismakingen in, speelden ze vrolijk met elkaar. We kwamen allerlei leuke speelkameraadjes tegen. Een aantal Rhodesian Ridgebacks, daar is Sara stapelgek op. Maar we kwamen ook een Ierse wolfshond tegen, daar had ze toch wel wat ontzag voor. Helaas voor Kira en Chase, was er nergens een druppel water te vinden. Alle plassen stonden droog. Tegen het einde van de wandeling kwamen we zomaar ineens een aantal andere Saarloosjes tegen. Dat was wel bijzonder, want zo vaak als we gaan, we zijn eigenlijk nooit een andere Saarloos dan Jaromir tegen gekomen. Dit keer was het niet vriend Jaromir. Nee, tot onze groot plezier kwamen we Sandy tegen met Mita, de volle zus van Sara tegen. Dat was een bijzonder leuke ontmoeting. Mita was altijd al het kleinere pupje geweest in het nest en ze is nog steeds iets kleiner dan Sara. Maar ze is niet meer zo schuw als toen ze jonger was. Ik vind Sara en Mita nog steeds erg op elkaar lijken. Mita was aan het wandelen met een halfbroer (ik geloof Nutak), Sara en Mita hebben dezelfde vader als de reu die bij Mita was. Het is altijd zo leuk om een andere Saarloos tegen te komen, je ziet toch dat ze elkaar als soort echt herkennen. Kira was wel een beetje jaloers, die vindt toch echt dat Sara met haar of Chase moet spelen en niet met andere hondjes. Nog een stukje verder kwamen we weer twee Saarloosjes tegen. Hoe is het mogelijk, zo zie je er nooit één en zo zie je er vier.... Dit waren twee reuen. Ik geloof dat het Wendy en Rein waren met Kai en Artan. Een zoon van Caine en een zoon van Blays, van de Baka Inu kennel. Maar ik weet het niet helemaal zeker. In ieder geval was het een leuk voorproefje voor de AVLS wandeling van volgende week. Laten we hopen dat we het dan ook met zulk heerlijk weer treffen.