...........wolvenstreken: Heeeeeeeeeelemaal naar Budel.....

Vandaag hebben we een leuk tripje gemaakt. We gingen helemaal naar Budel. Naar de dierenarts. Waarom helemaal naar Budel, zult u zich afvragen. Welnu, we hebben daar röntgenfoto's laten maken van Sara. HD en ED foto's. Het maken van goede foto's is een kunst op zich. En als een foto niet goed is gemaakt, kan het zelfs voorkomen dat er een verkeerde uitslag door komt. Voor ons dus zeker een reden om goed te kijken bij welke dierenarts wij zouden gaan.
Dierenartspraktijk de Meemortel te Budel staat heel goed bekend. Ze zijn gespecialiseerd in het maken van röntegenfoto's voor HD en ED bij Duitse herders! Er komen mensen uit België en Duitsland, ja zelfs Engeland, speciaal naar Budel om foto's te laten maken daar. Dus, wij met Sara naar Budel.
Een ritje van dik anderhalf uur. We waren iets te vroeg, maar dat was wel prettig, want dan kon Sara even rustig aan de omgeving wennen. Even snuffelen overal en nog een plasje doen op het buitenterrein.
We werden ontvangen door dierenarts Paul en de assistente. Er stond zeer professionele apparatuur en er werd goed de tijd genomen voor ons. We mochten er de hele tijd bij blijven, ook heel fijn. Sara kreeg een roesje en dat werkte snel! Toen op de tafel en positioneren voor de foto's. Dierenarts Paul bekeek steeds het resultaat op de computer en als hij niet tevreden was over de positie, werd het over gedaan. Uiteindelijk had hij goede foto's. Het papierwerk werd in orde gemaakt en natuurlijk moest er ook betaald worden. Dat viel overigens heel erg mee, een stuk goedkoper dan bij veel andere praktijken, een tweede voordeel van deze dierenarts dus. We waren zeker een dik uur bezig geweest. De foto's worden opgestuurd naar de Raad van Beheer, maar Paul wist wel te vertellen dat het er allemaal goed uitzag!
Inmiddels werd Sara weer een beetje wakker. Jan heeft haar in de auto getild en we zijn weer gaan rijden.
We hadden met fokster Francis afgesproken dat we op de terugweg even bij haar langs zouden gaan. Zij was natuurlijk ook erg nieuwsgierig. Toen we bij haar aankwamen was Sara alweer wat beter wakker, maar nog erg wankelig in het wandelen... Zo leuk dat ze Francis altijd nog herkent! Ze neemt normaal gesproken van niemand een koekje aan, maar van Francis natuurlijk wel. Ze kon daar nog lekker even rustig tot zichzelf komen, terwijl wij een lekker bakkie koffie dronken en over Saarloosjes spraken. Ook Wilma kwam nog even aan, wilde Saartje (zusje van haar Remy) ook weer even zien. Francis en ik kregen een bosje roosjes van haar. Lief toch? Zelf had ik voor Francis en Wilma een potje eigengemaakte bramenjam meegenomen, zo kom ik daar ook weer van af, hahahaaa.
Toen we weer naar huis gingen, liep Sara al weer een stuk evenwichtiger. Eenmaal thuis, werden we overvallen door de rest van de roedel. Gelukkig was Sara toen alweer een heel eind opgeknapt! Nu maar afwachten wat we van de RvB te horen krijgen.... maar ik verwacht eigenlijk geen problemen.