zondag 17 februari 2013

Tamaskan of Saarloos

Het is een beetje grijs en mistig als we vanmorgen de auto in stappen. Sara en Luna achterin. Op weg naar de Loonse en Drunense duinen. Alweer? Jawel, maar nu aan de andere kant en... met andere honden. We zijn op weg naar een wandeling met Tamaskan dogs. Een nieuw ras waarbij je veel overeenkomsten ziet met de Saarloos. Nieuwsgierig als we zijn, willen we graag meer weten over dit ras. Eenmaal onderweg probeert het zonnetje af en toe haar stralen door de wolken te porren. Luna ligt de hele weg lief achterin de auto. Sara komt af en toe even omhoog om te kijken waar we zijn. Aangezien we deze keer niet bij restaurant Bosch en Duin aankomen is het voor mij noodzakelijk om vlak voor Kaatsheuvel nog even een benzinepomp aan te doen. Niet om te tanken, maar om te lozen zullen we maar zeggen. Als ik dan weer in de auto zit en we het laatste stukje onderweg gaan, is het de zon gelukt, ze straalt aan de hemel. Dat belooft veel goeds! Als we bij de parkeerplaats aankomen, zien we dat het al best druk is. In eerste instantie zien we nog geen wolfjes maar als we een stukje verder rijden zijn ze niet te missen. Gelukkig is er nog precies een mooi plekje voor onze auto. Zodra we aankomen komt Miran al op ons aflopen met het pakje dat ik bij haar besteld had. Dat legt Jan maar even veilig in de auto. Miran heeft Avak bij haar, dat is de toekomstige partner van Ziva. Ziva is er ook met haar bazinnetje Marion en de witte herder Chula. Dan ontmoeten we Rahne, en de anderen.
 Ook Christa is erbij. Zij was dus net zo nieuwsgierig als wij. Ze heeft Rana bij zich, de prachtige Saarloos reu. Als Sara een plasje doet, is hij erg geinteresseerd in het geurtje. Ja, Sara, het zal niet lang duren voor jouw eerste loopsheid een feit is. Christa bevestigt dit ook!
Er zijn nog meer "gewone" belangstellenden, die zelf (nog) geen Tamaskan hebben maar een ander hondje.  We gaan lekker op pad en de honden mogen los. Dat gaat ook allemaal goed, leven en laten leven, zal ik maar zeggen. Alexandra is er ook met Daya, die heb ik natuurlijk al ontmoet toen we naar Peter Lennertz (wolvenopvang Bilstain BelgiĆ«) gingen.
De Tamaskan zijn ook erg leuke honden, moet ik eerlijk zeggen. Ze lijken iets minder schuw dan de Saarloos, alhoewel dat ook weer ligt aan welke Saarloos. Kijk Sara van ons is wel wat schuw, maar als je dan Thorgal ziet.....
Maar goed, de Tamaskan zijn dus niet zo schuw. Daya van Alexandra kwam gewoon naar mij toe en ook Konah van Rahne kwam toen ik riep. Dat zal Sara dus nooit doen bij vreemden. Jan en ik waren vooral erg onder de indruk van Konah, wat een prachtige hond is dat!
Het is leuk om aan deze kant het natuurgebied in te gaan, in eerste instantie komen we bij een grote plas water, de honden kunnen heerlijk pootje baden. Daarna lopen we verder, het is een grappig bont gezelschap. Van klein oud doof Jack Russeltje tot grote stoere Avak.
Avak vindt Sara en ook Daya lekker ruiken maar beide dames zijn er niet van gediend en Avak wordt resoluut weggestuurd. Hij laat het over zich heenkomen en gaat lekker dollen met de rest. Na een wandeling van een uur komen we weer bij de parkeerplaats. Een aantal mensen wil nog een rondje, maar wij houden het voor gezien. Tevreden springen Sara en Luna achter in de auto, versleten gaan ze liggen, we hebben ze de hele weg naar huis niet meer gezien of gehoord. De Tamaskan en de Saarloos lijken inderdaad enorm op elkaar. Is ook niet zo heel vreemd, er zit toch hier en daar wat Saarloosbloed in de Tamaskan. Tamaskan of Saarloos? Mmmmm, moeilijke vraag, beide zijn leuk. Dan maar doen zoals Miran en van alles wat nemen? Hahaha, voorlopig is het druk genoeg in huize Pols......
Avak vindt Sara ook lekker ruiken.....