Roedeluitbreiding.

Dit weekend hebben we roedeluitbreiding gekregen. We wisten al wel, dat we een hond erbij wilden, het evenwicht was gewoon weg in de roedel. Een nieuw maatje voor Sara en een hondje waarmee ik kan werken. Ik volg de opleiding tot Topdog trainer. Een sociale vaardigheidstraining voor kinderen van 12 tot 18 jaar, waarbij je een psycho-sociale hulphond inzet als co-trainer. De bedoeling was om met Mira en Sara te gaan werken. Ik wist dus dat er een andere hond zou komen. Een Duitse herder wilde ik niet, dat is te confronterend en dan ga ik vergelijken. Dus hadden we bedacht dat een witte herder wel leuk zou zijn. We hebben een poosje een witte herder gehad, die was van mijn oom en toen hij overleed moest deze hond ergens geplaatst worden. Ze was al best oud en we wilden haar niet naar het asiel laten gaan voor die laatste levensperiode. Dus we hadden al iets ervaring met de witte herder. 
Nu nog op zoek  naar het hondje wat goed in onze roedel zou passen. Via bemiddeling van de witte herder vereniging gingen we op zoek naar een herplaatser. We zijn bij een prachtige reu geweest van 3 jaar oud, erg groot en wij denken dat Sam dit niet zo leuk zou vinden. Ook een teefje gezien van 1,5 jaar, maar die was zo nerveus, dat we dit niet geschikt vonden voor de balans in de roedel. Daarna in overleg over een reu van 1,5 jaar oud, hij is al gecastreerd. Dat klonk allemaal heel goed en we waren samen aan het bedenken of we een ontmoeting zouden organiseren.
Toen ineens.....  een wit herder teefje van 7 maanden op ons pad kwam. Zij moest met spoed herplaatst worden! Geen stamboom, behoorlijk mager, gele dorre vacht, maar wat een schat. We hebben haar liefdevol opgenomen in onze roedel. Het klikte direct met Sam en Sara. Chloe vindt het ook prima, want de nieuwe aanwinst laat haar wel met rust. We hebben haar LUNA genoemd. Wil je iets meer over haar weten, klik rechts op  "Ik ben Luna",  dan stelt ze zich aan je voor.

We hebben haar oren schoongemaakt en zijn begonnen haar te leren dat borstelen erg fijn is. Ze vindt het allemaal prima. Vrijdag gaan we met haar naar de dierenarts, we laten haar eerst even wennen.
Sara en zij, zijn al dikke vriendinnen, ze rennen, dollen en kroelen wat af. Ach en over een maand of twee moet je haar eens zien. Dan heeft ze wat meer vet op die botjes en is de vacht voller en zacht, dan is het net een witte wolf.